Bahçenin uzak köşesinde
çingene pembesi begonviller açmış olmalı.
Mozaik taşlarla kaplı yolun sonunda,
verandaya doğru tırmanan hanımellerinin yanında.
İkisinin de birbirine karışıyor kokusu.
Mest ediyor her canlıyı.
Gördükçe, duydukça, hissettikçe güzelleşir dünya.
Dokundukça çoğalır, çoğaldıkça artar neşemiz.
Bazen fark etmeden
önünden geçtiğimiz bir kır çiçeğinde,
bazen bahçede oynayan bir çocuğun gülümsemesinde,
bazen de verandaya yuva yapan
kırlangıçların ötüşlerinde.
O neşe ki, Pablo şahittir her ânına..
İncelemeler
Henüz inceleme yapılmadı.